Ես ամռանը իմ ընտանիքի հետ գնացել էի Դենդրոպարկ։ Ճանապարհի մի մասը ես ձիով գնացի։ Երբ մտանք Դենդրոպարկ, ես հայտվեցի բնության գրկում։ Այնտեղ շատ-շատ գեղեցիկ էր, և մարդիկ իրենց երեխաների հետ խաղում, ման էին գալիս և բույսերին չէին վնասում։ Մենք նկարվեցինք աշխարհի ամենաբարձր ծառի՝ սեկվոյայի մոտ, որտեղ հանդիպեցինք այգու ծեր պահակ այգեպանին՝ Բաբկեն պապին։ Իմ եղբայրն ու հայրիկը նրա հետ երկար խոսում էին և հայրիկս խդրեց իրեն տալ մայրի ծառի կոնը, որ նրա սերմերից նոր ծառ աճացնի։ Բաբկեն պապիկը խոստացավ հայրիկիս, որ կբերի այդ կոնը։ Մենք գնացինք առաջ իմ քարտեզի օգնությամբ և հայտնվեցինք ծաղիկների հովտում։ Այնտեղ երկար մնացինք, շատ նկարներ արեցինք։ Երբ հետ էինք գնում, նորից հանդիպեցինք Բաբկեն պապիկին, նա տվեց մեզ այդ կոնը, և մենք գնացինք տուն։